صدایم بغض گنجشک را شکست...

                                                                                          زار زار گریه می کرد...

                                                      صبح اول صبح شگون ندارد...گنجشک بس کن...

                                     قدم هایم قلب سنگ فرش را شکست...ای سنگ ارام بگیر...

                                               نگاهم تن اسمان را لرزاند...اسمان امروز نبار...لطفا...

                                        عطر موهایم باد را دیوانه کرد...ای باد مجنون بنشین دیگر...

                              بس کنید...رهایم کنید...تو را به جان منتان دست از سرم بردارید...

                                  امروز می خواهم خوب باشم...خواهش می کنم شروع نکنید...

                                                           امروز حالم خوب است...لطفا خرابش نکنید...

                    سرتان به کار خودتان باشد...بگذارید زندگی ام را کنم...التماس می کنم...

                                                                                 می خواهم بروم نان بخرم...

                                                                                می خواهم صبحانه بخورم...

                                                       می خواهم خیلی معمولی روزم را شروع کنم...

                                                                      می خواهم لذت فراموشی را ببرم...
 
                                                                                  از همه ی شما خسته ام...
 
                                                                        بروید برای یکی دیگر دل بسوزانید...

                                                    بروید دردهای یک بدبخت دیگر را به رخش کشید...

                                               بیزارم از شما...بفهمید... تمام شد رفاقت من و شما...
   
 
                                                          باید روزنامه ام را بخوانم...با مادرم حرف بزنم...

                                                       درس هایم را بخوانم...با دوستانم شوخی کنم...

                                                                باید کفش هایم را بدوزم...ریشم را بزنم...

                                                                     سرکار بروم...میان مردم زندگی کنم...

                                                    مسواک بزنم...حمام کنم...خودم را در اینه ببینم...

                                                                معاشقه کنم...سر قرار بروم...تفریح کنم...
 
                          با پدرم لولای در را درست کنم...دیکته ی  برادر زاده ام را تصحیح کنم...

                            وسط خیابان بخندم...به دوستم لگد بزنم...کلاهش را بردارم و بدوم...

                                                              سر کلاس به استاد گیر بدهم...بحث کنم...

                                                   به اتوبوسم برسم...با راننده در مورد هوا گپ بزنم...

                                                           سر شب بخوابم...قبل از خروس بیدار شوم...

      پا برهنه لب ساحل بدوم....افتاب بگیرم...زیر باران فریاد بزنم...ادم برفی درست کتم...

                                                با برادرم پفک بخورم...با خواهرم لواشک لیس بزنم...

                               پیشانی مادرم را بیشتر ببوسم...دستان پدرم را محکم تر بگیرم...

                                                 با معشوقه ام قدم بزنم...بیشتر در اغوشش بگیرم...

                                                   به فکر پول و کار باشم...شغل های خوب را بقاپم...

                                      کنار خانواده و دوستانم به خوبی هرچه تمام تر زندگی کنم...

 
                                               ای همه ی انچه و انکه مرا به یاد گذشته می اندازید...

                                                                                        با همه ی شما قهرم...

                                                                                                قهر...قهر...قهر...

                                                                      سعی کنید شماهم فراموش کنید...

                                                 و به خوبی ها فکر کنید تا دوباره باهم آشتی کنیم...

                                          منتظر اشتی می مانم...اخر شمارا خیلی دوست دارم...


                                                                                        امروز از آن من است...

                                                  شادترین ترانه ی زندگی را زیر لب زمزمه می کنم...

                                                                می خواهم قدر لطف پروردگارم را بدانم...

 
                                                                  این شیرین ترین نفس های من است...

                               خونم جریان دارد...پاهایم قوت دارند...دستانم بی تاب تجربه اند...

       
                                                                            امروز من یک روزم شده است...

                                                                     خدای من...چقدر لذت بخش است...

                                                                                                 سلام زندگی...
   
                                                                                                           سلام...

     
                                                                     دوست من...امروز زندگی را آغاز کن...

سلام....

   حال همه ما خوب است....

   ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور.....

   كه مردم به آن شادمانی بی سبب می گویند....

                      با این همه عمری اگر باقی بود.....

   طوری از كنار زندگی می گذرم ......

    كه نه زانوی آهوی بی جفت بلرزد.....

    و نه این دل نا ماندگار بی درمان.