زمان خلق تو حتّی خدا جسارت کرد

 وعشق،مثل جنونی به زن سرایت کرد

 تو را که سبزترین اتّفاق پاییزی،

 تو را که حضرت ابلیس هم عبادت کرد،

 نگاه کردم و ای شعر زنده!فهمیدم

 خدا زمان تراشت چقدر دقّت کرد

 زمان خلقت دوشیزه‎یی شبیه شما

 اصول فلسفه را مو‎به‎مو رعایت کرد

 تراش قامت اسلیمی‎ات چه سحری داشت

 که گل به منطق زیبایی‎ات حسادت کرد؟

 تو، شعر زنده که نه…یوحنای انجیلی

 از آیه‎های تو باید فقط اطاعت کرد

 واز زبان کلیسای ”انزلی“باید

 به گوش شرق تو را دم‎به‎دم تلاوت کرد

 ببین که باغ به سودای پونه معتاداست

خدا بالاست...

       تا دستامون نــره بالا...جایی بارون نمی باره...

خدا اینجاست...

       تو قلـب ماست...

               کجایی تو؟ دلم تنهاست...

                             خدا هرجا بریم...با ماست....

     من امشب تا خدا میرم

                   خدا انگار همین بالاست....